کودکی برف نوشتن

تازه فهمیدم نوشتن واسم مهم شده

واسم خوبه

تازگیا فهمیدم بیشتر از تصورم  آدما می نویسند نه برای چاپ بلکه واسه خودشون

دوس داشتم خلاصه بنویسم

اما الان سلیقم عوض شده

میخوام خلاصه ننویسم یعنی هرچی اومد تو ذهنم بنویسم

بی آنکه بفهمی حس کنی بزرگ میشوی و دیگر کودکی که میتواند بی ترس گناه کند نیستی

مسیری عجیب

مسیری که همه ان را اگر فرشته مرگ را نبینند کامل گذر خواهند کرد 

تازه فهمیدم باید بگویم خدانگهدارت کودکی

خدا نگهدارت بی ترس از گناه  تصمیم گرفتن

و سلام

سلام

سلام به

سلام به آغاز راهی بزرگ

خواهم نوشت

خواهم خواند

خواهم خندید

به دیدن خواهم نشست

خواهم خواند

و هزاران خواهم های دیگر

تا بخوانم آنچه را میخواهم

تا ببینم آنچه را می خواهم

و خواستن هاست که پایانی ندارد

و ابن است قصه

یاد نوشته قدیمی برفم افتادم و اینکه باز بنویسم از برف

سپیدتر از برف در نوشته قبلیم نبود ولی

اکنون هست برایم واژه ای سپیدتر از برف هست

نه تنها یک واژه بلکه واژه هااااست

مادرم

پدرم

قلب مهربان همسرم

عشقم به مادرم به پدرم به  نازنین همسرم

خدایا کمکم کن  در هنگام ملاقات فرشته مرگ دلم سپید باشد سپیدتر از برف

ظریفه