زمین، سیاره ی رنج

عقل گفت کنج عافیت را رها کردن و گام در راه چنین پر مخاطره نهادن شرط مصلحت نیست.

عشق بانگ برآورد «الرحیل» که دنیا خانه ی فناست و به هیچ کس وفا نمی کند

 و

چون طوفان ابتلائات بر خیزد خانه ی سست بنیاد عافیت را در هم می پیچد و ویران می کند.

 زمین سیاره ی رنجی است که جز اهل صبر و رضا در آن مأمن نمی یابند!...

پ.ن. صبر و طاعت ... روزهاست که تمرینشان می کنم...
پ.ن. داشتم امروز یه فیلم میدیدیم... البته بیشتر گوش می دادم! ‌اینو گفت و عجیب به دلم نشست... توی وبلاگ یکی از رفقا هم همین رو کامنت گذاشتم....
پ.ن. شنبه صبح بچه هامون کنکور دارن... دعا یادتون نره ها... البته بعضیاشون ۵ شنبه عصر هم کنکور دارند.