مرد را دردی اگر باشد خوش است

گل مریم من انشالله خوشبخت بشی

دیشب تا صبح برف میومد...مطئنم با هر کدومشون یه فرشته میومد پایین تا بهت تبریک بگن بانوی مهربان

پ.ن. البته آقا داماد فرمودند که : دیشب تا صبح خدا داشت رو سر عروس و دوماد نقل می‌پاشید
 

**************************

مرد را دردی اگر باشد خوش است

درد بی دردی علاجش آتش است

سلام

قرار نبود به این زودیها آپ کنم...البته زهرا و ظریفه به شدت مشغول امتحانهای دانشگاه و کنکور و اینان...بنابراین باید تا یه مدت منو تحمل کنید!

راستیاتش می خواستم یه کم روزمرگی بنویسم... دلم بدجوری برای روزمره نویسیهای دغدغه تنگ شده بود! اما خب دیدم اینجا خیلی فرق داره با جاهای دیگه.... از اول قرار بر این بود که اینجا بشه یه جا برای حرفهای عمومی!....

- دیروز یه امتحان ادبیات فارسی داشتیم...بدتر از المپیاد!!! 60 تاتست....و واقعاً سخت... راستش از هر کی می پرسیدی بد داده بود! خیلی ضایع است اگه ...!!!(کلاً 3 تا درس سه واحدی دارم، سه واحد اول رو که خراب کردم...وای به حال بقیه اش...یه دعا کنید سر عقل بیام و عین بچه ی آدمیزاد درس بخونم!!!)

(متن طولانی شد پیشاپپیش عذر خواهی می کنم از همه ی دوستان، این رو بیشتر برای خودم نوشتم... این حرفا دغدغه ی این روزهامه...، به هیچ عنوان قصد توهین به کسی رو ندارم)

- نمی دونم چی میشه که آدما احساس می کنن که دلتنگند و تنها!!! دیروز با زهرا صحبت می کردیم....دیدیم ما که حتی نمی دونیم لحظه ی دیگه زنده ایم یا نه، چرا اینقدر از خوشهای این دنیا پرواز میکنیم و چرا از ناخوشیهاش اینقدر گله­­مندیم! چرا بعضی وقتها اینقدر به خودمون مغرور میشیم که اصلاً  یادمون میره همینی رو هم که داریم از خداست، بعضی وقتها اینقدر نا امید میشیم که فراموش میکنیم حتی اگه همه ی دنیا هم بخواهد یه چیزی رخ بده و خدا نخواهد هیچ کاری نمیشه کرد....وای به حال وقتی که کارمون یه جا گره بخوره، اونوقته که به زمین و زمان گیر میدیم... اون وقته که دنبال مقصر میگردیم برای کارهامون....اونوقته که حتی اگه توی این بازی غیر از خودمون و خدا کسی دیگه ای نبود...گیر میدیم به خودش با اون همه عظمتش....یکی نیست بگه آخه کوچولو یادت رفته این همه محبتی که در حقّت کرده...یادت رفته چی بودی چی شدی....شما ها که همه سواد قرآن خوندن رو دارید...جزء 29 قرآن رو بخونید! بفهمید طرف حسابتون کیه!... یه کم خودتون رو جمع و جور کنید!.... من همیشه حس می کنم چیزهایی که توی زندگی آدما رخ میده همه یه جوری حکمت خداست...بعضیاش رو بعد از یه مدت می فهمی...بعضیاش رو نه! اگه قرار بود همه اش رو بفهمی که نمی شد حکمت!...وقتی یکی رو از دست میدی...وقتی کارت یه جا گیر میکنه...وقتی توی یه بازی بزرگ و مهم می بازی....وقتی... وقتی... وقتی....وقتی اتفاقات اون طور که فکر میکردی پیش نرفت... وقتی حس میکنی که توی دنیا به این بزرگی تنهای تنهای تنهایی.... شاید بگی تف بر این زندگی!!! ... اما "مرد را دردی اگر باشد خوش است".... تو که وقتی به خواسته هات می رسی حتی خدا رو هم دیگه بنده نیستی.... همون بهتر که نرسی!حتماً این جوک رو شنیدین که یه بنده خدایی دنبال جای پارک می گشته، میگه خدا جون قربونت یه جا پارک درست و حسابی برام جور کن من فلان کارِ خوب رو انجام می دهم، یهو یه جا پارک پیدا می کنه، رو می کنه به آسمون میگه:قربونت خودم پیداش کردم....کاهرای خیلی از ما مثل همین جوکه! همین جوکی که اگه دو تا پسوند و پیشوند بهش اضافه کنی و رنگ و لعابش رو تغییر بدی میشینی یه ربع بهش می خندی!!!... همون بهتر که حس کنی تنهای تنهایی...اون وقت با اخلاص صداش کن....با تمام وجودت خودت رو پرت میکنی تو بغل اونیکه اگه بدونی چقدر دوستت داره از خوشحال جون میدی...و می فهمی این توئی که یادت رفته ... "لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهم لماتوا شوقا  " اگر آنان که از درگاه من روی برتافتند ، می دانستند که چقدر مشتاق آنان هستم ، هر آینه از شوق جان می سپردند ... و خدا نزدیکتر از من به من!...

چند روز پیشا توی وبلاگ آقا مهدی داشتم چرخ می زدم...یهو تیتر یه نوشته منو جذب کرد....بهتون پیشنهاد می کنم حتماً حتماً حتماً بخونید متنش رو! خوندن این متن جداً آدم رو  در سختیها و مشکلات آرووم می کنه!

در پناه خالق بزرگ

شاد باشید و مهربان