به مشکلات بخند!!!!

سلام به همه ی دوستای گلم، خوبای نازنین که همیشه منتظر نظرات خوبشون هستم....

راستش چند ساعت پیش با یه دوستی داشتم صحبت می کردم....ازم پرسید عید خوب بود؟ بهش گفتم خیلی بهم بد گذشت و ارجاعش(!) دادم به وبلاگم.....وقتی خوندش گفت چرا بهت بد گذشت؟ من هم که اصلا دوست نداشتم در مورد عید صحبت کنم گفتم ولش کن بیا به مشکلات بخندیم.....ولی اون دوستم یه چیز دیگه گفت. گفت در وحله ی اول آدم باید سعی کن برای خودش مشکل ایجاد نکنه ، بعدش به اونایی که از دستش خارجه بخنده!....

از اون موقع دارم به این حرفها فکر می کنم....عید رو خوب نگذرونده بودم و الآن هم اصلا شروع یه سال جدید را ندارم.... امروز که بارون میومد طرفهای 7 بود، "شدم تنها تو این خونه دلم میگیره باز بونه...." گوش میدادم کم مونده بود برم زیر اتوبوس. اصلا حواسم نبود به دور و اطراف..... داشتم فکر می کردم به وقایعی که باید رخ میداد و نداد...اونایی که باید رخ نمی داد و پشت هم رخ میداد....اینکه چقدر تحملم کم شده! تا یه چیزی میشه عصبانی میشم و چون می خواهم بقیه رو اذیت نکنم میرم یه گوشه دور از بقیه تا از خودم فرار کنم.........یهویی صدای یه بوق وحشتناک را شنیدم و.... فکر کنم راننده اش می خواست بیاد پایین و منو بزنه!!! اما کی جرات می کنه منو بزنه؟!

می خواهم سعی کنم که از کنار این اتفاقات راحت تر بگذرم....به خودم کمتر فشار بیارم و کمتر باعث تلقین انرژی منفی به اطرافیانم بشم!!!

یعنی این تصمیم عملیه؟؟؟؟؟

خودم هم نمی دونم!!!!!!!!

یه کتاب توی عید خوندم که خیلی باعث آرامشم می شد اسمش "یک عاشقانه ی آرام" بود....زیبا بود!عالی بود! و بهم درسهای زیادی داد.....

-         عشق یک عکس یادگاری نیست ؛ و یک مزاح 6 ماهه یا یک ساله نیست. واقعیت عشق در بقای آن است حقیقت عشق در عمق آن؛ و این هر دو در اراده ی انسانی است که می خواهد رفعت زندگی را به زندگی بازگرداند. خیلی ها هدفشان از طرح مسئله ی عشق ، رسیدن است. وقتی هدف اینقدر نزدیک باشد— گرچه کمی هم دور به نظر می رسد—  بعد از زمانی که برق آسا میگذرد، دیگر نمی دانند چه باید بکنند . قصد بی حرمتی به هم را ندارند . بی حرمتی فرزند کهنگی است، فرزند تکرار. این را باید می دانستند که رسیدن، پله ی اول مناره یی است که بر اوج آن، اذان عاشقانه می گویند. برنامه ای برای بعد از وصل . برنامه ای برای تداوم بخشیدن به وصل. از وصل ممکن و آسان تن به وصل دشوار و خطیر روح. برنامه ای برای سد بندی قاهرانه در برابر خاطره شدن. برنامه ای برای ابد. برای آن سوی مرگ. برای بقای مطلق ، برای بی زمانی عشق....

-          عشق ، قیام پایدار انسانهای مقتدر است در برابر ابتذال . با این وجود ، عشق یک کالای مصرفی است نه پس انداز کردنی.

       رویا