به نامش و به یاریش
دوستان عزیزم
سلام از اینکه ۲ هفته مطلب ننوشتم شرمنده.می خواستم ببینم این ظریفه خانم گل از رو میره یا نه اما خودم اینقدر اومدم دیدم همون مطلبه از رو رفتم(این دفعه که تو کوه قالش گذاشتیم متوجه می شه که باید مطلب بنویسه) تصمیم گرفتم در مورد خوشبختی بنویسم همون که مثل یه حلقه ی گمشده توی قرن بیست و یکه.به قوله زیمرماندنیا با انسان معامله ی متقابل داره اگر ما بخندیم اون هم به روی ما می خنده اگه چین به ابرو بندازیم اون هم متقابلا به ما اخم میکنه.اگه مهربون و صمیمی باشیم در اطراف خودمون مردمی رو می بینیم که همه ما رو دوست دارن و حرفهای دلشون رو به ما میگن .چرا ما هرچقدر که پیش  میریم  یابه اصطلاح خودمون متجددتر میشیم بیشتر تو افراط و تفریط غرق میشیم پیش خودمون هم فکر می کنیم همین کلمه ی فضیلت اخلاقی که از قرنها پیش استفاده میشده الان دیگه لزومی نداره استفاده کنیم ما جوونهای قرن بیست و یک خودمون آخر فضیلتیم تازه اموزش هم میدیم با متد قرن بیست و یکی اما ارسطو که قرنها پیش زندگی میکرد در مورد همین کلمه میگه فضیلت اخلاقی یعنی حد وسط هر چیزی  یعنی اعتدال بین افراط و تفریط؛هرگونه افراط و تفریطی در هر کاری خلاف عقله.حالا ما مثلا جوان قرن بیست و یک با این همه فهم و کمالات  همین که فرق بین سینوس و کوسینوس(می خواستم بگم بد و خوب دیدم اگه می فهمیدیم که.....) رو می فهمیم عاشق میشیم جالب اینه که فکر میکنیم داریم به اون عشق متعالی میرسیم خبر نداریم این به اصطلاح عشق متعالی همون کور شدن عقله همون افراط و تفریطیه  که قرنها پیش ارسطو به ما گفت مراقب باشیم؛ افراط و تفریط خلاف   عقله.
شرمنده اگه بعد از خوندن این مطالب احساس کردید اینا توهینه به تو به عنوان جوان قرن  بیست و یکی
امیدوارم همیشه مثله ستاره باشی که افق روح دیگران رو روشن کنی.
رویا
سلام ای رویای نامرد حالا دیگه منو قال می ذارین اینم ویرایش من.راستی رویا من از ارسطو متنفرمدلیلشو بعدا می گم.
ظریفه(اسممو گنده نوشتم ملت بدونن منم یه نقشی توی وبلاگ دارم)