تولدی دوباره

چرخش واژگانش رااز دیروز نیاز، تا فردای نیایش می بوسم.

 
وضویم هوس .هوسی که از زلال ترین آب ها پاک تراست.

 
ملودی هوس چنان آرایشم کرده که تا همیشه گرمم.

ترانه مکث ، ممنوع !

چرک تنهایی تا کران هفت آسمان غرق شد . 

گوهرش میخانه وار لمسم می کند . به محراب آغوشش می روم.

حقیقت با من است پس هفدهمرتبه زمزمه می کنم :"عاشقت نیستم !!" 
           
این کششی است فراتراز عشق ؛ آهی عمیق

ازقعر هستی ؛ تبسمی زیباتر از نور و اشکی داغ تر از

شرم چشمانم را باز کردم.

* * *
 آری ! من متولد شدم . خدایا ! از وسعت بی قراری
 
رهایم ساختی ؛چقدر بخشنده ای !.

سرشار از مهر! چقدر بی توقعی !اکنون چنان سرمستم
 
که نمی دانم چگونه شروع کنم ...؟!


 رویا